Οι πάγοι που λιώνουν από τους παγετώνες κάθε χρόνο και καταλήγουν στις θάλασσες του πλανήτη μας, έχουν ως συνέπεια την ανύψωση παγκοσμίως κατά περίπου ενάμισι χιλιοστό κατά μέσο όρο της στάθμης των νερών ετησίως, ενώ πρέπει να προστεθούν και άλλα δύο χιλιοστά ανόδου των υδάτων εξαιτίας του «φουσκώματός» τους, λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας τους. Σε αυτές τις ανησυχητικές διαπιστώσεις κατέληξε μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία εκτιμά ότι μεταξύ 2003 και 2010 συνολικά χάθηκαν στη θάλασσα 4.200 κυβικά χιλιόμετρα πάγων, που αύξησαν τη στάθμη του νερού παγκοσμίως κατά 12 χιλιοστά. Τη μεγαλύτερη συμβολή στην άνοδο των υδάτων είχαν οι απώλειες πάγου από τη Γροιλανδία και τη Δυτική Ανταρκτική (80 δισ. τόνοι λιωμένου πάγου ετησίως).
Στοιχεία
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζον Γουόρ του Τμήματος Φυσικής του πανεπιστημίου του Κολοράντο, χρησιμοποίησαν στοιχεία από δορυφόρους και διαμόρφωσαν την πιο ακριβή μέχρι τώρα εικόνα για το ρυθμό λιωσίματος των πάγων (εξαιτίας κυρίως της κλιματικής αλλαγής) και για την επίπτωση στη στάθμη των ωκεανών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις παράκτιες περιοχές που κινδυνεύουν περισσότερο. Η νέα εκτίμηση συμφωνεί με προηγούμενες εκτιμήσεις για άνοδο της στάθμης των θαλασσών της τάξης των 1,2 έως 1,8 χιλιοστών το χρόνο. Μερικές μελέτες προβλέπουν άνοδο των υδάτων από ένα έως δύο εκατοστά μέχρι το 2100.
Η παγκόσμια στάθμη των θαλασσών εκτιμάται ότι έχει ανέβει κατά μέσο όρο περίπου 18 εκατοστά συνολικά από το 1900, ενώ η κλιματική αλλαγή φαίνεται να επιταχύνει το «φούσκωμα» των θαλασσών, καθώς όλο και περισσότεροι πάγοι λιώνουν και χύνονται σε αυτές. Η στάθμη των ωκεανών φθάνει συνολικά τα 3,5 χιλιοστά ετησίως κατά μέσο όρο στις τελευταίες δεκαετίες, καθώς πέρα από τους όγκους νερού που χύνονται στις θάλασσες, οι τελευταίες, όσο θερμαίνονται, τόσο «φουσκώνουν» λόγω θερμικής διαστολής και επέκτασης. Η θερμική αυτή παράμετρος εξηγεί πάνω από το μισό της συνολικής ανόδου της στάθμης των υδάτων (2 χιλιοστά ετησίως), ενώ η υπόλοιπη άνοδος (1,5 χιλιοστά) οφείλεται στο πρόσθετο νερό που χύνεται, καθώς λιώνουν οι πάγοι.
Απώλεια
Οι Αμερικανοί ερευνητές εκτιμούν ότι η απώλεια πάγων μόνο από τη Γροιλανδία και την Αρκτική, τις δύο μεγαλύτερες συμπαγείς μάζες πάγου στη Γη, ανεβάζει τη στάθμη των νερών κατά 1,1 χιλιοστό το χρόνο και σε αυτές οφείλεται το μεγαλύτερο μέρος από τη συνολική μέση ετήσια άνοδο της τάξης του 1,5 χιλιοστού. Το υπόλοιπο της ανόδου της στάθμης (περίπου 0,4 χιλιοστά ετησίως) οφείλεται στα άλλα παγόβουνα και τους παγετώνες του πλανήτη (περίπου 200.000), που επίσης λιώνουν με αυξανόμενο ρυθμό.
Πάντως, οι νέες εκτιμήσεις για το λιώσιμο των πάγων διεθνώς είναι κατά 30% μικρότερες από τις μέχρι τώρα μελέτες, οι οποίες δεν είχαν κάνει χρήση των νέων δεδομένων των δύο δορυφόρων του συστήματος GRACE των ΗΠΑ και της Γερμανίας, για την περίοδο 2003-2010. Οι δορυφόροι, από ύψος 500 χιλιομέτρων, μετρούν από το 2002 τις παραμικρές μεταβολές στη βαρυτική έλξη, που προκαλούνται όταν αυξομειώνεται ο όγκος των πάγων στην επιφάνεια της Γης.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου