Η πυρηνική ενέργεια είναι «εδώ»!

Παρά την καταστροφή του πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, πολλές χώρες συνεχίζουν να δείχνουν εμπιστοσύνη σε αυτό το είδος της ενέργειας. Στις περισσότερες περιπτώσεις τίθεται το δίλημμα η απαίτηση μεγάλου όγκου και χαμηλής σε κόστος ενέργειας, έναντι της «κακής» πυρηνικής ενέργειας.


Όταν όμως το δίλημμα αυτό τίθεται για χώρες με ανύπαρκτους περιορισμένους πόρους, με χαμηλό ΑΕΠ ή για άμεση κάλυψη τεραστίων αναγκών, τότε η πυρηνική ενέργεια κερδίζει έδαφος. Αυτό γιατί οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας όσα θετικά κι αν έχουν, μέχρι στιγμής είναι αναλογικά ακριβότερες. Κι αν μια χώρα σαν τη Γερμανία, που διαθέτει υψηλό ΑΕΠ αλλά και εγχώρια βιομηχανία εναλλακτικών μορφών ενέργειας, μπορεί να στηρίξει μια τέτοια προσπάθεια, δε συμβαίνει το ίδιο για άλλα κράτη στον πλανήτη.

Και το ερώτημα που τίθεται είναι πρέπει τέτοιες χώρες να καταδικαστούν σε χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης ή χαμηλό ρυθμό κάλυψη των καθημερινών αναγκών των πολιτών; Αν ναι, είναι διατεθιμένη για παράδειγμα η Γερμανία, μιας και έδωσε το παράδειγμα, να καλύψει τις ανάγκες τους;

Φέτος, λοιπόν, το Βιετνάμ, το Μπαγκλαντές, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Λευκορωσία και η Τουρκία βρίσκονται πολύ κοντά στην έναρξη κατασκευής πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ). Από το 2013 δε, η Σαουδική Αραβία και η Ιορδανία, είναι πολύ πιθανό να ξεκινήσουν τα δικά τους προγράμματα.

Όπως τόνισε ο Γκόφρει Σο, γενικής διευθυντής της ΙΑΕΑ, τον περασμένο χρόνο, 60 χώρες είχαν επαφές με τη Διεθνή Υπηρεσία του ΟΗΕ, προκειμένου να προχωρήσουν στα δικά τους πυρηνικά προγράμματα.

Η πυρηνική ενέργεια κάθε άλλο παρά εξαλείφεται. Αδύνατο άλλωστε, με βάση τα σημερινά δεδομένα. Για παράδειγμα η Ιορδανία δε διαθέτει καθόλου πρώτες ύλες για την παραγωγή ενέργειας. Το Βιετνάμ και το Μπαγκλαντές είναι χώρες με μεγάλες ανάγκες και χαμηλό ΑΕΠ, άρα οι εισαγωγές πετρελαίου ή φυσικού αερίου, επιδεινώνουν το πρόβλημα της υπανάπτυξης και της φτώχειας. Η Τουρκία λόγω της ανάπτυξης έχει έλλειμμα ενέργειας, γεγονός που οδηγεί στη δέσμευση, μεταξύ άλλων, υδάτινων πόρων στα φράγματά της, με αποτέλεσμα το Ιράκ και η Συρία να μην έχουν ύδατα για την άρδευση των καλλιεργειών.

Όλα αυτά είναι ζητήματα που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν μιλάμε για την «καθαίρεση» της πυρηνικής ενέργειας. Το πρόβλημα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να τεθούν αυστηρότατες προδιαγραφές ασφαλείας και να υπάρχει η δυνατότητα επίβλεψης – επιθεώρησης των εγκαταστάσεων από την ΙΑΕΑ αλλά και τις εθνικές ατομικές επιτροπές όμορων κρατών.


πηγή