Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Yoshihiko Noda, δήλωσε πως όλοι οι ιθύνοντες πρέπει να μοιραστούν την ευθύνη. «Για μερικά πράγματα, το κράτος δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις μέχρι οι τοπικές κοινότητες να συζητήσουν και να αποφασίσουν οι ίδιες», επεσήμανε.
Την ίδια περίπου περίοδο, οι κάτοικοι της Φουκουσίμα παλεύουν με συμβατικά μέσα, δίνοντας τις δικές τους μάχες. Στην περιοχή του δημοτικού σχολείου Oruda, στα περίχωρα της περιοχής, τα τοπικά συμβούλια των εργατών και διάφοροι εθελοντές συμμετείχαν σε μια επιχείρηση μαζικού καθαρισμού. Με συμβατικά εργαλεία κηπουρικής, θαμνοκοπτικά, τσουγκράνες και σκούπες έβαλαν το μολυσμένο χώμα σε σακούλες και το μετέφεραν στην χωματερή.
Τα ραδιενεργά απόβλητα σε αυτό το σημείο δεν είναι πολλά. Μάλιστα, οι τιμές της ακτινοβολίας γύρω από το σχολείο κυμαίνονται περίπου στα φυσιολογικά επίπεδα. Ωστόσο, η ανησυχία παραμένει.
Οι κάτοικοι δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το να εκπονήσουν τη στρατηγική για τον καθαρισμό της Φουκουσίμα και της Date City, που επινοήθηκε από τον Shunichi Tanaka, πρώην προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας της Ιαπωνίας. «Συνήθως, η μόλυνση γίνεται σε μια πυρηνική εγκατάσταση, μέσα σε μια ελεγχόμενη περιοχή, αλλά εδώ πρόκειται για παγκόσμια μόλυνση του περιβάλλοντος, πράγμα που είναι τελείως διαφορετικό», επεσήμανε ο ίδιος στο BBC.
Μετά τις εκρήξεις στο εργοστάσιο, ο άνεμος μετέφερε ένα σύννεφο ραδιενεργού υπολείμματος βορειοδυτικά. Αυτό έπεσε σε κατοικημένες περιοχές πέρα από τη ζώνη αποκλεισμού των 20 χιλιομέτρων, που δημιουργήθηκε αργότερα.
Μια έρευνα του Πανεπιστημίου του Τόκιο έδειξε πως το καίσιο απορροφάται από το χώμα στην επιφάνεια της γης και δύσκολα μεταφέρεται από το μέρος που έπεσε. Αυτή ήταν και η πληροφορία που βοήθησε τον Shunichi Tanaka στη δημιουργία της πλατφόρμας για τον καθαρισμό της Φουκουσίμα. Mόνο το ανώτερο στρώμα του μολυσμένου εδάφους χρειαζόταν να αφαιρεθεί.
«Το πιο σημαντικό είναι να αφαιρέσετε την επιφάνεια, ένα-δύο εκατοστά τσιμέντου και ασφάλτου», τονίζει. Ο μόνος τρόπος να απομακρυνθεί αποτελεσματικά το καίσιο από τις σκληρές επιφάνειες του εδάφους είναι να «ξυστεί» η επιφάνεια, μια δύσκολη διαδικασία που μπορεί να δημιουργήσει μολυσμένη σκόνη.
Όταν το χώμα, η άσφαλτος και το τσιμέντο αφαιρεθούν, τα συνολικά επίπεδα ακτινοβολίας θα πρέπει να μειωθούν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η απειλή έχει εξαφανιστεί εντελώς. Η καθηγήτρια Tomoko Nakanishi του Πανεπιστημίου του Τόκυο σημειώνει ότι ίσως υπάρξει ένας μικρός μελλοντικός κίνδυνος από τα τρόφιμα, αναφέρει το BBC.
«Πρέπει να συνεχίσουμε τις μετρήσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στις επόμενες σοδειές τροφίμων», εξηγεί. «Φέτος ίσως μπορέσουμε να μειώσουμε την ραδιενέργεια στο ρύζι (...) Η μόλυνση δεν είναι ομοιόμορφη, ορισμένα μέρη έχουν πολύ υψηλή ραδιενέργεια. Μπορεί μερικοί άνθρωποι που καλλιεργούν ρύζι εκεί χωρίς να το συνειδητοποιούν. Υπάρχει πιθανότητα να υπάρξει ποσότητα μολυσμέου ρυζιού».
Ενώ το καίσιο όταν είναι στο έδαφος απορροφάται δύσκολα από φυτά και ζώα, όταν είναι διαλυμένο σε νερό απορροφάται ευκολότερα. Γι' αυτό και οι επιστήμονες παρακολουθούν στενά την επίδραση του λιωμένου χιονιού και τη βροχή που κατεβαίνει από ορεινές περιοχές, ανησυχόντας ότι στο μέλλον μπορεί να φέρει διαλυμένο καίσο σε ορυζώνες.
Παρόλα αυτά η κυβέρνηση συνεχίζει να πιέζει για την επανεκκίνηση των αντιδραστήρων, άλλωστε η πυρηνική ενέργεια καλύπτει το 30% των αναγκών ηλεκτρικής ενέργειας της Ιαπωνίας. Δύο εξακολουθούν να λειτουργούν, αλλά οι κοινότητες της περιοχής δείχνουν απρόθυμες να εκκινήσουν τις διαδικασίες για τους άλλους δύο. Οι ρυθμιστικές αρχές μιλούν για θλιβερά ανεπαρκή τεστ αντοχής, που βασίζονται σε προσομοιώσεις του υπολογιστή και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν σεισμούς και τσουνάμι.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου